Alsof er niks is veranderd stapte ik zo weer in mijn Servische leven. Kon eerst het huis niet vinden, maar vond al snel een willekeurig en vriendelijk mens op straat. ‘Ken je deze familie? Weet je waar ze wonen? En wil je me misschien even brengen?’
Dat er al 16 slapers waren die nacht maakte de familie Halimi niks uit. Ik mag aanbellen ongeacht hoe laat het is en ben altijd welkom. Hoe geweldig is dat?!
Samen tekenen doen deze kids het liefste.
And I love it together too.
Tdua (tuh-doe-a) ❤️ ‘I love you’
De wereld is vol met gastvrije en lieve mensen. Echt!
Geschreven op 20 februari 2022, Terrnöc (Servië)
Onderstaande foto’s zijn van de zomer 2021 toen ik ze voor het eerst bezocht
